Sprookjesachtig Venetië

25 juli - 29 juli 2016

Venetië | Veneto | Italië

Bridge Hotel

KLM

Na 1,5 uur vliegen en net zolang varen van het vliegveld naar halte San Marco zijn we aangekomen op de plek van bestemming. Al direct werd duidelijk dat de vaarroutes gestructureerd zijn en door middel van paaltjes in de zee zijn vaarstroken aangebracht, waardoor het voelt alsof je op de zee-snelweg bent. Het was een mooie entree en kennismaking met de eilanden die Venetië vormt.

Na een goede nachtrust staat de eerste vakantiedag voor de deur. Op de planning stond om de Basiliek San Marco Basiliek te bezoeken, maar omdat we nog geen kaartje hadden en wij duidelijk niet de enige toeristen waren met dat idee, is dat plan doorgeschoven naar een andere dag. De rij voor de Campanile toren aan het San Marcoplein was een stuk kleiner. Na een half uur wachten mochten we naar boven waar we beloond werden met een schitterend uitzicht over de stad en haar wateren. Hierna liepen we de lange en drukke boulevard ‘Riva Degli Schiavoni’ over tot we bij een parkje in de schaduw konden bijkomen. Hierna werd het eerste Italiaans ijs genuttigd bij Gelato Pinguin.

Op zoek naar een dinertentje liepen we langs een drukbezochte Pasta to Go waar we voor €6 van een pasta uit een kartonnen doosje konden genieten

Rondje Canal Grande

De tweede dag varen we d.m.v. een waterlijndienst (Vaporetto) door Canal Grande langs diverse highlights van de stad. De eerste stop is de Basiliek Della Salute, al bewonderd van boven, vanaf de kade en nu van dichtbij. Omdat de kerk pas vanaf 15:00 uur open gaat, besluiten we een andere keer terug te komen. Volgende halte is de kerk met de bijzonder lange naam, door ons afgekort met ‘Frari’. Voor studentprijzen genieten we van het fraaie katholieke interieur. Daarna weer de boot in om vervolgens uit te stappen bij de Rialtobrug, die erom bekend staat dat een kus onder deze brug eeuwige liefde betekent, deze kans laten we dus niet onbenut. De brug wordt deels verbouwd, dit houdt ons echter niet tegen om erover te wandelen in gezelschap met een enorme zingende en dansende Braziliaanse groep.

San Marco Basiliek

Voor het eerst deze vakantie zijn we in aanraking gekomen met regen… Veel regen. Om 11:00 uur moesten we aanwezig zijn bij de San Marco Basiliek om de ‘line te skippen’. Hoewel dit slechts 5 min lopen is, worden we aardig nat vanwege een gebrek aan regenkleding en paraplu’s. Gelukkig was er een Pakistaanse straatverkoper die ons uit de brand hielp met poncho’s. Het plafond van de San Marco Basiliek was volledig voorzien van goud, een indrukwekkend aanzicht. Ook het Dogepaleis was (net als van de buitenkant) erg mooi met wederom fraai interieur en schilderijen. Het voormalige onderkomen van de Venetieaanse adel ‘Doge’ werd later een overheidsgebouw en diende ook als gevangenis waar o.a. Casanova nog tijdelijk heeft vastgezeten en via het dak ook weer succesvol ontsnapte. Het gevangenis gedeelte wordt d.m.v. de beroemde ‘Brug der Zuchten’ verbonden. Van de buitenkant een mooie marmeren brug, van binnen akelig donker. Hier zagen we hoe de gevangenen soms voor het laatst het daglicht zagen.

Gondeltour

De San Marco Basiliek en het Dogepaleis kenmerken de stad, maar lang nog niet zo sterk als de gondels. Deze dure activiteit hebben wij bewust voor de laatste dag in Venetië bewaard. Al zoveel hebben we ze zien varen, eindelijk mochten we er nu zelf mee weg! Inmiddels was het ook weer heerlijk weer geworden. In de gondel hadden we gezelschap van twee gezellige individuele toeristen; een Victoria Secret ontwerpster uit Sri Lanka en een man waarvan we minder weten. Zij vroegen of ze bij ons in de gondel mee mochten, waar wij mee instemden en zo de kosten van deze activiteit halveerden van €80 naar €40.

Het was een even bijzondere als romantische ervaring om door de rustige wijken van Venetië te varen, waar we ook weer onder de Brug der Zuchten voerden. Na de 30 min. durende gondeltocht zochten we via de Accademia brug de eerder genoemde Della Salute Basiliek op om die nu van binnen te bewonderen. Ons ultra culturele dagje eindigden we met een bezoek aan het Museum Correr, waar we ontdekten dat het gebouw als voormalige paleis van Sisi dienden, ook wel bekend van de oude filmtrilogie.

Onze laatste avond besloten we om romantisch af te sluiten door te eten bij een terras aan het water met uitzicht over de boulevard Riva Degli Schiavoni.

Conclusie Venetië

En zo kwam er een einde aan ons bezoek aan de misschien wel meest romantische plek ter wereld. Een zeer bijzondere stad die wereldwijd bekendheid geniet vanwege de waterwegen dwars door de stad. Een aanrader voor iedereen die niet zeeziek is, tegen drukte en (mits in de zomer) tegen hitte kan. De stad is niet alleen bloedmooi, maar ook nog eens schoon. Vuilnis in het water of op straat kom je bijna niet tegen. Het is duidelijk dat de toeristen de stad in hun greep hebben, wat betekent dat alles is afgestemd op toerisme. De verhouding toeristen/inwoners is dermate scheef dat het een surrealistische plek is geworden waar allerlei nationaliteiten door elkaar heen bewegen. De stad verliest echter haar identiteit geen moment en het beeld dat we vooraf hadden is 100% bevestigd. Het is jammer om deze mooie plek te verlaten, maar ook wel weer fijn om in een rustigere omgeving te belanden.