19 juli - 23 juli 2018
Praag | Tsjechië
Residence Bene
Interrail trein
Praag is de tweede bestemming van onze rondreis door Midden-Europa. Het is voor ons allebei de eerste keer dat we in Tsjechië zijn. Net als in Berlijn en Wenen verblijven we drie nachten in de romantische hoofdstad die vanwege haar vele mooie bruggen, authentieke torens en pittoreske straatjes ook wel het ‘Parijs van de Oosten’ wordt genoemd.
Sinds de val van het IJzeren Gordijn is Praag in hoog tempo gegroeid als één van de meest toeristische steden van Europa. Ook in de Nederlandse lijstjes met populaire stedentrips kan Praag zich meten met wereldwijde trekpleisters zoals Barcelona, Parijs en Londen. Wij merken dit zelf aan de bomvolle interrail trein waarmee we van Berlijn naar Praag reizen. Al bij het opstappen is het zo druk met veelal backpackende jongeren dat we de eerste paar uur -net als veel lotgenoten- veroordeeld zijn tot een crashplek op de gang van de coupe. De route Berlijn – Praag – Wenen – Boedapest is nu eenmaal een zeer populaire rondreis met de trein vanwege de gunstige ligging en dat ondervinden wij nu ook. Gezien de vele interrailpassen waarmee men reist lijkt het internationale treinreizen weer volop terug van weg geweest. Gelukkig vinden we halverwege de treinrit een zitplek en kunnen we comfortabel genieten van het uitzicht dat steeds aangenamer wordt. Vanaf het Noorden van Tsjechië heb je een fraai uitzicht langs de Elbe rivier met haar groene rotswanden.
In Praag zijn veel bezienswaardigheden in het centrum op loopafstand en daarom besteden we de eerste dag aan het zien van de highlights dichtbij. We beginnen bij het Stadsplein van Praag waar o.a. is gevestigd: het oude Raadhuis met de beroemde Astronomische Klok, de Sint-Nicolaaskerk (één van de drie Praagse kerken met deze naam) en de Tynkerk met zijn karakteristieke spitse torens.
In de gevel van het Oude Raadhuis zie je de beroemde Astronomische Klok, die niet alleen de tijd maar ook de dagen en de maanstand aangeeft. Helaas staat de Astronomische Klok deze zomer in de steigers waardoor deze niet te bewonderen is. Wel beklimmen we de toren van het Raadhuis van waar we mooi uitzicht hebben over het centrum dat gekenmerkt wordt door schuine rode daken en ontelbaar veel unieke torentjes. Het Oude Stadsplein wordt in het weekend overigens gedomineerd door straattheater in de vorm van een circusartiesten, muzikanten en geschilderde standbeelden. Een andere opmerkelijke verschijning is een persoon in een enorm pandakostuum, de reden van zijn aanwezigheid blijft voor ons een groot vraagteken.
Hierna lopen we door naar de Karelsbrug, ook een knaller van een populaire bezienswaardigheid in Praag. De oudste brug van de Tsjechische hoofdstad, dankt zijn naam aan keizer Karel IV, omdat hij in 1357 opdracht gaf tot de bouw ervan. Zo’n ontzettend drukke brug hebben we nog nooit gezien. De brug an sich is indrukwekkend met de toegangspoort en de vele beeldwerken aan de zijkanten, waarvan het beeld van de kruisiging van Jezus uit 1667 het oudste beeld is. Omdat er geen voertuigen toegestaan zijn, is de Karelsebrug een echte loopbrug geworden waardoor het er vol staat met souvenirstandjes. De brug is 500 meter lang en loopt door een bouwfout een beetje s-vormig. Hier merk je tijdens het lopen weinig van, maar als je aan de andere kant van de brug omkijkt dan zie je wel degelijk dat de brug schuin loopt.
Aangekomen aan de Westzijde van de stad vervolgen we onze naar weg naar de Burchtwijk waarvoor we een serieuze beklimming moeten afleggen in de bloedhitte. Dankzij haar vele paleizen en kerken is de Burchtvesting (die al in 880 werd gebouwd) de grootste ter wereld. Wij kopen één van de twee combitickets waarmee we toegang hebben tot het paleis met de bijbehorende koninklijke tuinen, de Sint-Vituskathedraal en het Gouden Straatje. Hoogtepunt in het paleis is voor ons het uitzicht over de stad met al haar bruggen. Ook is het bijzonder om de zaal te bezoeken waar de Boheemse vorsten zijn gekroond. In de burchtwijk waan je jezelf nog volop in de Middeleeuwen en dat zie je vooral goed terug in het Gouden Straatje. Deze straat waar de naam voor het eerst opduikt in de 16e eeuw, bestaat uit 15 huisjes die werden gebouwd als onderkomen voor de kasteelwachten. Later werd het straatje ook door andere kasteelbedienden bewoond. Een verklaring van de naam is dat onder die bedienden goudsmeden waren. Lange mensen kunnen er amper rechtop staan en het is onvoorstelbaar dat tot voor kort (50-100 jaar geleden) hier nog mensen serieus woonden in deze Efteling huisjes.
In de avond eten wij bij Agave, een Mexicaans restaurant waar we door twee vriendinnen van Tessa over getipt zijn. Toevallig zit het restaurant zo’n beetje bij ons op de hoek en kunnen we nog net een tafeltje voor twee personen krijgen zonder reservering. Met twee aparte voorgerechten onderschatten wij de Mexicaanse keuken iets wat qua hoeveelheid eten, maar lekker was het wel!
De tweede dag in Praag bezoeken we de Vysehrad wijk in het Zuiden van de stad. Als eerste bekijken we het Dansende Huis, een gebouw met golvende lijnen dat werd ontworpen door de Amerikaanse architect Frank Gehry in opdracht van de Nederlandse ING-bank. Het zijn eigenlijk twee gebouwen die doen denken aan een danspaar, vandaar de bijnaam. Momenteel is het een kantoorgebouw dat niet toegankelijk is voor publiek, met uitzondering van de bovenste etage. De inwoners van Praag waren aanvankelijk zeer verdeeld over deze moderne architectuur in hun historische stad. Het is inderdaad een beetje een vreemde eend in de bijt, maar het gebouw is zeker geslaagd in het ontwerpdoel om onderscheidend te zijn. Inmiddels lijken de inwoners zich te hebben verzoend met het Dansende Huis. Het gebouw werd in 2005 zelfs afgebeeld op een gouden muntstuk.
Hierna reizen we met de tram verder Zuidwaarts naar de Vysehrad vesting op een groene heuvel. Hiervandaan hebben we vanaf een ander punt van de stad wederom een fraai uitzicht over Praag. We wandelen en chillen hier een paar uurtjes in schaduw.
Volgende stop is het grootste eiland van Praag (350 meter lang en 35 meter breed) van waar zeer veel verschillende bootjes gehuurd worden, een armada van waterfietsbootjes op de Moldau. Dit groene eiland geeft ook plek aan het ‘Zofin Palace’ dat wordt gebruikt voor ballet en concerten.
Onderweg naar het Apple Museum eten we een Chimney ijsje, een typisch Tsjechisch lekkernij met ijs in een met suiker en chocolade overgoten zoete hoorn. Deze populaire versnapering is even lekker als vullend dus we kunnen er wel weer even tegenaan.
Voor onze vakanties bereiden we de bezienswaardigheden en activiteiten altijd goed voor, maar we bouwen ook altijd ruimte in de planning voor spontane bezoekjes en activiteiten. Een voorbeeld van zo’n ongepland uitje die we gedurende ons verblijf in Praag doen, is het bezoek aan het Apple Museum. Het museum heeft verder geen directe relatie met Apple of Jobs, maar is een privécollectie van een verzamelaar. Tessa komt uit een Apple nest en bezit zelf ook de nodige producten, dus deze attractie kon haar niet ontnomen worden. Het is interessant om te zien hoe het aanbod door de jaren heen is veranderd en welke rol Steve Jobs precies speelde in het verloop van het merk. Tessa ontdekte bovendien een hoop Apple producten waar ze het bestaan niet vanaf wist.
Net als op de eerste dag steken we de rivier de Moldau over om Praag van een andere kant te bekijken. Dit keer vanaf de Noordkant van de stad waar we eerst stilstaan bij het Monument voor de Slachtoffers van het Communisme. Praag heeft na de Tweede Oorlog flink te lijden gehad van het Sovjet regime. Zo was er in 1967 een korte periode van verzet die de Praagse Lente wordt genoemd en gewelddadig werd neergeslagen door de Russen. Het monument herdenkt niet alleen de slachtoffers van deze verzetsperiode, maar ook de honderden mensen die stierven tijdens vluchtpogingen om naar West-Europa te reizen of tegenstanders van het regime die geëxecuteerd zijn. Het monument is bijzonder vanwege het lugubere aanzicht (sommige beeldwerken zijn letterlijk verscheurd).
Op 10 minuten lopen van het monument vind je de Maria Victoriakerk, deze kerk is niet opvallend, maar is toch wereldberoemd vanwege een wassen beeldje van 47 centimeter hoog: het Kindje Jezus van Praag. Dit beeldje uit de 16e eeuw is afkomstig uit Spanje. Het was een huwelijksgeschenk dat werd nagelaten aan het karmelietenklooster in Praag. Bij de invasie van de Saksen werd het beeldje beschadigd. Na restauratie werd het in de kerk geplaatst en al snel werden wonderen aan dit beeldje toegeschreven. Zo zou het Kindje Jezus de Zweden ervan hebben weerhouden Praag in 1648 in brand te steken. Ook tegenwoordig worden er nog wonderen aan hem toegeschreven en ieder jaar bidden tienduizenden gelovigen tot dit beeldje. Zoals wij ook zien trekt het beeldje veel toeristen aan die deze rijkelijk aangeklede kinderpop heftig fotograferen. De enge bedelaarster bij de ingang van de kerk (die niet zou misstaan in een horrorfilm) vormt geen obstakel. Ander leuk feitje: de garderobe omvat meer dan 85 kledingstukken, waaronder een gewaad dat in de 18e eeuw werd geschonken door de Oostenrijkse keizerin Maria Theresa. Latere giften kwamen van over de hele wereld, onder meer uit de Verenigde Staten, Spanje, de Filipijnen, Ecuador en Vietnam.
We sluiten onze laatste dag in Praag af met een bezoek aan het Waldstein Paleis. We mogen gratis naar binnen in het voormalige onderkomen van een adellijke Praagse familie waar nu ook het Tsjechisch parlement zetelt. Het paleis biedt toegang tot een handvol zalen die rijkelijk versierd zijn. Persoonlijk vind ik de bijbehorende tuin, geheel in barokstijl en geometrisch aangelegd, de kers op de taart. Deze tuin is een oase van rust in hartje Praag en is zeer sfeervol ingericht. In de zomer worden hier concerten gegeven. Een bezoek aan het Waldstein Paleis komt niet voor in de lijstjes met top bezienswaardigheden in Praag, maar is zeker een aanrader.
Hoewel Praag de laatste jaren een steeds breder publiek aantrekt, blijft de stad wat mij betreft zijn romantische karakter behouden. Door de enorme toename van het aantal toeristen is Praag behoorlijk massaal geworden en dat doet altijd iets af van het prachtige straatbeeld. De stad voelt ook sneller vol door haar krappe opzet met smalle wegen. Niettemin is er onwijs veel te zien en daarom is het ook begrijpelijk dat er steeds meer buitenlanders naartoe trekken.
✅ Openluchtmuseum door een authentiek straatbeeld.
✅ Aansprekende stad voor een breed publiek.
✅ Veel gelegenheden om de stad vanaf boven te bekijken.
✅ Heerlijk Tsjechische lekkernij in de vorm van een Chimney ijsje.
❌ Door de drukte in het centrum bij vlagen overvol.
❌ Andere valuta... maar wel genoeg mogelijkheden om te betalen via pin.
TIP: middenin het drukke centrum bevindt zich het Apple Museum, een aanrader!