1 augustus - 5 augustus 2016
Milaan | Lombardije | Italië
Carlomaggisei
Interrail trein
De binnenlandse hogesnelheidstrein van Italië brengt ons van het Gardameer naar het drukke centraal station van Milaan. Een super modern en groot treinstation. Milaan is de tweede stad en derde bestemming van onze Interrail rondreis door Noord-Italië.
Ons verblijf is een paar metrohaltes verder en bevindt zich in een groot appartementencomplex aan een lange boulevard. Als toerist in Italië hoef je anno 2016 nog steeds niet te verwachten dat je altijd in goed verstaandbaar Engels wordt aangesproken. Zo krijgen wij van een vriendelijke Italiaanse mevrouw een rondleiding in het appartement, maar zij blijkt net zoveel Engels te spreken als wij Italiaans...
Wie zich mengt in het dagelijkse leven van Milaan zal zien dat er opvallend veel sportende mensen zijn. Overal fietsers en hardlopers. Verder is het duidelijk te zien dat we in de modestad van Europa verblijven, iedereen ziet er netjes gekleed uit. Milaan is ook niet voor niets met afstand de welvarendste stad van het land. In de avond struinen we bij Porta Sempione, een triomfboog ontstaan tijdens de euforie rondom de overwinningen van Napoleon.
Voor de eerste twee dagen van Milaan hebben we 48-uurs hop on hop off bustickets gekocht. In het verleden hebben we zo handig de bezienswaardigheden van Barcelona, Rome en Londen bezocht. Een ander voordeel is dat het met open dak van boven een goede manier is om rijdend de stad te verkennen terwijl je via de audiotour relevante informatie over de desbetreffende bestemming te horen krijgt. Een nadeel is echter dat de bussen op de drie lijnen niet frequent genoeg rijden (per 35 min). Het is in ieder geval fijn dat we dicht bij onze verblijfplaats kunnen opstappen.
De rode lijn brengt je door alle highlights in het centrum. Te beginnen bij het Castello Sforzesco, een eeuwenoud fort bij een groot park in de buurt. Hoewel dit kasteel kunstwerken van Michelango en Da Vinci herbergt, volstaat voor ons een bezoekje aan de grote binnenplaats. De volgende drie haltes zijn allemaal kerken, met ieder een eigen verhaal.
De Santa Maria Delle Grazie is wereldberoemd vanwege het schilderij ‘Het Laatste Avondmaal’ van Leonardo Da Vinci. Deze hebben wij niet gezien, omdat we alleen nog kaartjes konden krijgen voor entree inclusief een tour in het Italiaans. Daarom zijn we alleen de kerk in geweest, waar een hoogbejaarde dominee in witte jurk Tessa vanwege haar ‘blote’ kleding de toegang wilde ontzeggen. Nadat hij uitgeschud was zijn we toch lekker stiekem naar binnen geglipt. Kerk #2 was de Sint-Ambrosius Basiliek, de oudste kerk van het land. Met een bezoek aan de San Lorenzo kerk sloten we onze kerkt-trilogie dag af.
Op de rode lijn hebben we -op de Dom na- alles inmiddels bezocht. Daarom willen we vandaag meegaan op de blauwe en de groene lijn waar we weinig zullen uitstappen, maar wel veel van de stad zullen zien buiten het drukke centrum. We beginnen met de groene lijn die ons o.a. naar het wereldberoemde voetbalstadion San Siro brengt, sinds begin 20e eeuw de thuishaven van AC Milan en Internazionale. Tessa gaat niet mee met de stadiontour en besluit de buurt te verkennen. Zij stuit hier op een paardenrenbaan waar veel wedstrijden worden gehouden en waar het beeld staat van Leonardo Da Vinci’s horse.
Voor Max is het een hoogtepunt om de voetbaltempel uit Milaan te bezoeken, zeker omdat dit het onderkomen is van zijn favoriete Italiaanse voetbalclub: Internazionale. De tour begint met het museum waar allerlei prijzen en voetbal relikwieën tentoongesteld worden. Daarna kun je d.m.v. een Ikea-tour (overal maar één kant op) het stadion verkennen: de mixed-zone waar spelers en journalisten elkaar ontmoeten, de kleedkamers van clubs, de tribune en beneden langs het veld. Opvallend is dat het grasveld slechts 30% uit natuurgras bestaat en 70% synthetisch is. Weer wat geleerd.
Net als in Venetië hebben we ook in Milaan het beste voor de laatste dag bewaard. Zo staat een bezoek aan de Dom op planning, het meest kenmerkende gebouw van Milaan. De hop on hop off bustickets zijn in de ochtend nog geldig waardoor dit ons transportmiddel wordt naar de Kathedraal. Bij het kopen van de tickets krijgen we te horen dat Tessa niet zo gekleed (met blote schouders en een rokje) naar binnen mag. Daarom moesten we terug naar ‘huis’ zodat Tessa zich snel kan verkleden.
Eenmaal terug op het Domplein herkent Max plotseling Antonio Candreva, een Italiaanse stervoetballer die van de zomer nog voor Italië op het EK speelde. Hij is zojuist voor 25 miljoen euro aangetrokken door Internazionale en had een persmomentje voor de Dom. Wat een toeval dat we hier hem tegenkomen. Opvallend is ook dat voor de rest niemand hem lijkt te herkennen. Dit was Max zijn kans: nadat het verplichte persmomentje voorbij was, was Candreva bereid (glimlachend!) op de foto te gaan met Max met de Dom op de achtergrond. Was dat stomme omkleden toch nog ergens goed voor!
De Dom ziet er van buiten indrukwekkend uit met tal van marmeren beelden en versieringen. Van binnen valt het aanzien echter behoorlijk tegen. Door de vele grote pilaren is er geen overall view te zien. Van binnen valt de kerk in het niets vergeleken met de San Marco Basiliek of de Sint-Pieter in Rome. Bij het ticket voor het bezoek aan de Dom was ook toegang inbegrepen voor het Dom Museum en de San Gottardo Kerk. Hier loop je binnen een uurtje rustig doorheen.
De rest van de middag brengen we door in het Sempione park, vlakbij ons appartement. In dit grote park vind je een aquarium, een soort Oceanium van Blijdorp, waar je voor studentenprijzen talloze vissen kunt bekijkt.
Milaan is een prettige stad om als toerist in te verblijven. Er zijn genoeg culturele historische bezienswaardigheden (waaronder de Dom), aansprekende winkelstraten en Milaan is ook voor de voetbalkenner een vermakelijke stad. In tegenstelling tot Venetië wordt het karakter van de stad bepaald door de inwoners en niet door de bezoekers. Hoewel ook hier veel toeristen zijn, hangt er geen massasfeer in de stad en zijn er genoeg parkjes om rustig doorheen te lopen. In de stad waar het straatbeeld overheerst wordt door stijlvolle mensen, hebben we veel gezien, gelopen en soms ook gewacht op de bus. Het waren vermoeiende dagen, maar deze waren het waard. In Rimini wordt de dagplanning een stuk rustiger. Het was tevens luxe om een eigen appartement te hebben waar we zelf konden koken, het was ook weer eens fijn om niet uit eten te hoeven gaan. Conclusie: Milaan is een diverse stad die je ooit bezocht moet hebben, maar als je niet voetbalgek of shopfanaat bent dan volstaat een eenmalig bezoek.
✅ Modern straatbeeld met veel groen en voorzien van een goede infrastructuur.
✅ Ondanks de vele toeristen authentiek.
✅ Veelzijdig: modestad, voetbalmekka, cultuur-hotspot.
❌ Slechte ervaringen met plaatselijke hop-on-hop-off bus.
TIP: neem in de zomer een extra vestje mee (in je tas) zodat je genoeg kleding aan kan doen bij het betreden van de vele kerken.