5 december - 6 december 2023
Christchurch | Canterbury | Zuidereiland | Nieuw-Zeeland
Southwark Hotel & Apartments
Jetstar Airways
Spaceship Dream Sleeper Mini
Een nieuw hoofdstuk in onze wereldreis breekt aan wanneer we met een vlucht vanuit Auckland aankomen op Christchurch. We verlaten de grootste stad van het land voor de één na grootste. In 2019 vormde Christchurch de laatste bestemming van onze Australië en Nieuw-Zeeland rondreis. Nu gaan we nog lang niet naar huis en start onze rondreis door het Zuidereiland juist in de grootste stad van het eiland. Eigenlijk willen we in Christchurch nog één ding graag doen en dat is het bezoeken van het geroemde International Antarctic Centre.
We hebben een vroege vlucht van Auckland naar Christchurch, een korte vlucht van nog geen 1,5 uur. Het International Antarctic Centre is direct gelegen naast het vliegveld en zoals zoveel bezoekers komen wij direct van het vliegveld met onze backpacks aan. Dit is geen probleem, want er is een speciale bagageruimte waar we alle spullen kunnen achterlaten. Vorige keer toen we in Christchurch waren, toen wilden we het International Antarctic Centre al bezoeken, maar daar hadden we destijds geen tijd voor. We zijn daarom zeer benieuwd naar deze langverwachte Antarctische ervaring.
De toegangsprijs is met 59 NZ dollar per persoon fors, maar je krijgt er veel voor terug. Zo is het los van een interessant museum ook een echt Experience Centre waar je door middel van interactieve tours/activiteiten een beter beeld krijgt van de intense omstandigheden van het leven op Antarctica.
Zo zijn we pas 1 minuut binnen als we direct kunnen meerijden tijdens een 10 minuten durende dollemansrit met de Hägglund over een ruig parcours, waarmee een ritje op het voormalige vervoersmiddel van Antarctica wordt nagebootst. Echter rijden we niet op Antarctica, maar op een geasfalteerd terrein dat is omgebouwd tot een heftig obstakel parcours. Deze oude Zweedse rupsvoertuigen bleken uitermate geschikt voor het ruige landschap op het ijscontinent. We worden vooraf goed gewaarschuwd en geïnstrueerd, maar toch worden we verrast door deze plotselinge bumby ride. We zijn immers toch in een museum beland? Het is duidelijk dat het International Antarctic Centre naast informatievoorziening ook als doel heeft om een beleving te creëren. Dat is allebei goed gelukt met deze ‘’attractie’’, want gedurende deze enerverende rit waar we alle kanten op worden gebeukt, draait er een sereen informatiebandje op de achtergrond. Een behoorlijke surrealistische ervaring.
Er is een speciale koelruimte waar ijzige storm op Antarctica wordt nagebootst. Gewapend met een dikke jas kun je de besneeuwde koelruimte van -8 graden Celsius in waar een klok iedere 20 minuten aftelt naar de storm. Dit houdt in dat het donker wordt en begint te waaien waardoor alle bezoekers als pinguïns tegen elkaar gaan schuilen. Aangenaam is het niet, een realistische weergave van de barre omstandigheden op Antarctica is het wel.
Verder kijken we een film in een bioscoopzaal over Antarctica, het betreft een zogeheten 4D experience inclusief wind- en sneeuwelementen.
In het International Antarctic Centre is een speciale tentoonstelling gewijd aan alle pinguïnsoorten, de enige vaste bewoners van het witte continent. Meerdere pinguïnsoorten leven (ook) op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Waaronder de “Little Blue Pinguïns”. Gewonde pinguïns van deze soort worden hier opgevangen en kun je zien eten en zwemmen. Tijdens de twee voedermomenten wordt er tevens een presentatie gegeven.
We leren ontzettend veel over Antarctica, toch het verre continent waar we slechts weinig over weten. Hier ver op het zuidelijk halfrond is Antarctica een relevanter thema, zo heeft Nieuw-Zeeland met Scott Base een onderzoekbasis op Antarctica. Het is gelegen op Ross Island en wordt voornamelijk gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek en logistieke ondersteuning van expedities. Hierbij werken ze samen met de Verenigde Staten die hun basis vlakbij hebben. Christchurch is ook het centrum voor veel Antarctica onderzoeken en hiervandaan vertrekken veel vluchten met Italiaanse, Nieuw-Zeelandse en Amerikaanse onderzoekers. Het International Antarctic Centre is daarom tevens een uitbreiding van het onderzoekscentrum.
We leren over het internationale verdrag dat in 1991 gesloten is door 12 landen die aanspraak maakten op Antarctica. In dit verdrag werd besloten dat het continent van niemand is en dat het alleen gebruikt mag worden voor onderzoeksdoeleinden. Ook is er in het Antarctic Centre uitgebreid aandacht voor de ontdekkingsreizen van het continent.
Andere thema’s die aan bod komen zijn: het zuiderlicht, het gat in de ozonlaag en de zeedieren die leven in de arctische wateren. Ook leren we dat Antarctica niet alleen het zuidelijkste, koudste, meest afgelegen, en dunbevolktste continent van de wereld is, maar ook de hoogste, winderigste en droogste. De gemiddelde hoogte is 2.500 meter, nergens zijn de bergen enorm hoog, maar het is overal bergachtig. Je zou denken dat het er veel sneeuw valt op Antarctica, maar dit is dus niet geval. Wolken die regen loslaten ontstaan door opstijgende warme lucht en zeewater. Warme zeelucht ontbreekt hier natuurlijk en als er al wolken zijn dan worden die door de bergachtige kust tegengehouden. Wel komen er krachtige windsnelheden voor van ruim 300 km/uur.
In het International Antarctic Centre is er een speciale husky zone waar op gezette tijden een verzorger vergezeld door husky’s komt vertellen over deze bijzondere honden die eigenlijk juist alleen in het noordpoolgebied voorkomen boven de poolcirkel.
De husky trainer vertelt over deze hondensoort die al vroeg tijdens de eerste ontdekkingsreizen als vervoer werden gebruikt op Antarctica. De honden hebben een dikke vacht en zijn gemaakt om tijdens barre weersomstandigheden tientallen kilometers te kunnen rennen. In de Antarctica verdragen in 1991 werd afgesproken dat alle dieren die niet inheems zijn, van het continent verwijderd moesten worden om de natuurlijke habitat te beschermen. Zo konden husky’s virussen overdragen en het inheemse leven verstoren.
De honden in het International Antarctic Centre zijn speciaal geselecteerd, omdat ze ervan houden om geknuffeld te worden. Om de beurt kunnen bezoekers een paar minuten dichtbij de husky’s komen en ze aaien. Tessa maakt gebruik van deze mogelijkheid en is zo eventjes herenigd met de honden waarmee we in aanraking kwamen tijdens onze vakantie naar Fins Lapland in 2022. Hier maakten we een onvergetelijke husky sleetocht en mochten we ze daarna al knuffelend bedanken voor hun inzet.
Hoewel de husky’s in het verleden dus ver van hun oorspronkelijke leefomgeving actief waren, gedijden de honden uitstekend op Antarctica voordat ze vervangen werden voor de Zweedse rupsvoertuigen waar wij eerder een ritje in gemaakt hadden.
Reizen naar Antarctica is maar voor weinigen weggelegd. Als je geen onderzoeker bent dan kost het duizenden euro’s per persoon om door middel van een cruise of het vliegtuig een paar dagen op dit bizarre continent door te brengen. Het is daarom leuk om op deze locatie (dat een sterke binding heeft met Antarctica) interessante info te krijgen over een plek die alleen al om geografische redenen zo fascineert. We leren veel over een plek waar je eigenlijk zo weinig over weet en dat letterlijk en figuurlijk zo ver van je afstaat.
Na ons uitgebreide bezoek aan het International Antarctic Centre vertrekken we met de bus naar het centrum van Christchurch, een busrit die een half uur zou moeten duren, maar we hebben flinke vertraging door de avondspits. We eten in een super gezellige foodhall genaamd ‘’Little High Eatery’’. Hier vind je allerlei internationale keukens met kleine tentjes waar je kunt afhalen, vervolgens kun je het eten nuttigen aan de tafels in de gemeenschappelijke ruimte of buiten op de gedeelde terrassen. Alle tafeltjes behoren tot de foodhall dus je kunt in dezelfde groep verschillend eten. Deze sfeervolle locatie is zeker een aanrader als je levendig uit eten wilt gaan, zelfs op een woensdagavond was het gezellig druk.
De volgende dag willen we eerst nog wat tijd doorbrengen in het centrum van Christchurch voordat we eind van de dag de slaapauto ophalen en onze rondreis over het Zuidereiland vervolgen in Tekapo.
In 2019 bezochten we alleen de botanische tuinen in Christchurch, dat was op een grijze dag waarop we vermoeid waren van onze reis en weinig anders meer konden en wilden doen. Nu geven we Christchurch een tweede kans. We lopen langs de volgende bezienswaardigheden:
Verspreid door de stad zien we veel aansprekende graffiti tekeningen. Hierbij wordt veelal de verwijzing gemaakt naar de dieren hier leven of het relatief ''dichtbijgelegen'' Antarctica. Wij kunnen daarnaast de muurschildering met de voor ons toepasselijke tekst ''I always knew you would come back'' waarderen.
Vijf maanden na de aardbeving met een kracht van 7,1 op de schaal van Richter, waarvan het epicentrum zich bevond nabij Darfield, ten zuidwesten van Christchurch, vond er op 22 februari 2011 een nog verwoestender aardbeving plaats. Deze ondiepe beving met een kracht van 6,3 op de schaal van Richter, vond plaats in de Port Hills op slechts 10 kilometer van het centrum van Christchurch en veroorzaakte de grootste grondversnelling die ooit in Nieuw-Zeeland is geregistreerd. De aardbeving kostte 185 mensen het leven en verwondde er nog veel meer. Er waren ook aanzienlijke psychologische gevolgen, vanwege de talloze naschokken. Ongeveer 25.000 huizen raakten ernstig beschadigd en meer dan de helft van alle gebouwen in het stadscentrum moest worden gesloopt.
Het is daarom niet gek om te zien dat er overal in het centrum wordt gebouwd en er gebouwen in de steigers staan. Dit is omdat er nieuwe gebouwen moeten komen die beter aardbevingsbestendig zijn of om gebouwen te reconstrueren die ernstig beschadigd raakten door de aardbevingen. Daarom oogt de binnenstad wat rommelig en modern door het ontbreken van een historisch centrum dat is weggevaagd door de verwoestende aardbevingen van 2010 en 2011. Hier kan Christchurch natuurlijk weinig aan doen. Het moet een dilemma zijn voor de stad: historische gebouwen herbouwen die kwetsbaar zijn voor aankomende aardbevingen of niks doen en accepteren dat het karakter van de oude stad verleden tijd is.
Christchurch bevindt zich midden in de zogeheten Ring of Fire waardoor de aardbevingen van 2010 en 2011 helaas niet de laatste zware aardbevingen zullen zijn. De Ring of Fire is een geologisch actieve zone die de rand van de Stille Oceaan omsluit. Het gebied bevat ongeveer 75% van alle actieve vulkanen op aarde en is verantwoordelijk voor 90% van de aardbevingen wereldwijd. Christchurch ligt dichtbij de grens van de Australische plaat en de Pacifische plaat, die langs Nieuw-Zeeland schuiven. Dit veroorzaakt constante tektonische activiteit dat eens in de zoveel jaar uitmondt in een zware aardbeving.
Het 185 White Chairs Memorial en het officiële Earthquake Memorial herdenken de slachtoffers van de aardbevingen van 2010 en 2011. Het monument aan de rivier omvat een muur met de namen van de 185 dodelijke slachtoffers van de aardbeving. Het is een groot en indrukwekkend eerbetoon.
Leven met aardbevingsrisico en vertrouwen op de wederopbouw
Christchurch heeft het vanwege de aardbevingsligging niet makkelijk, maar toont veerkracht in de wederopbouw. Gelukkig geven de oude kleurrijke trams het straatbeeld nog enigszins een nostalgisch karakter. De smalle kronkelende rivier van de stad die uitmondt in de Stille Oceaan stroomt hard en hieromheen zijn veel kleine parkjes met zitplekken gemaakt. Zo zijn er fijne rustplekjes tussen de vele bouwplaatsen. Positief zijn de leuke lokale eetplekjes waar men samenkomt, zoals de Riverside Market en Little High Eatery. Christchurch is de grootste stad van het Zuidereiland, maar zoals bekend moet je voor het beste van Nieuw-Zeeland in de natuur zijn.
✅ Christchurch blijft een stad die leeft met de risico's van een aardbevingsgebied, maar die tegelijkertijd veerkracht toont in het omgaan met de uitdagingen en wederopbouw.
✅ Geslaagde opzet van verschillende food- en markthallen. Lang niet overal pakt dat zo goed uit als hier.
✅ Christchurch staat bekend als de "Garden City" vanwege de vele groene ruimtes en parken in en rondom de stad.
✅ Door de relatief gunstige ligging ten opzichte van Antarctica vind je hier het International Antarctic Centre waar je veel interessante informatie kunt leren over Antarctica.
❌ Door de gevolgen van de recente verwoestende aardbevingen, staan veel gebouwen in de binnenstad in de steigers, dit heeft veel invloed op het straatbeeld in het (historische) centrum.
❌ Het weer in Christchurch kan onvoorspelbaar zijn, met koude winters en kans op stormen in het voorjaar.
TIP: ga gezellig eten bij de Little High Eatery, een levendige foodhall met keuze uit uiteenlopende keukens.